Он рассказал про подвиги партизан и судьбу простого человека. Почему этот автор так много писал про войну?
Его произведения не могли не быть замечены кинорежиссерами. Иван Шамякин стал обладателем самой престижной премии. Народный писатель, который творил для своих читателей. В документальном проекте «Тайны Беларуси» мы расскажем о самых счастливых годах жизни Ивана Шамякина и о том, как в одно мгновение для него все остановилось. К 100-летию народного писателя.
Иван Шамякин начал публиковаться в армейских газетах и написал в землянке при керосиновой лампе свой первый рассказ.
Татьяна Шамякина, дочь Ивана Шамякина:
Ён вярнуўся ў 1946 годзе з Германіі. Іх дывізіён пераводзілі з Мурманску, пасля з Фінляндыі, пасля ў Польшчу, а з Польшчы ў Германію, і ён сустрэў перамогу каля Берліна, 30 кіламетраў. І вось як раз гэтыя падзеі апісаны ў першай аповесці «Помста». Яна была надрукавана ў часопісе «Полымя». Пасля вайны, у 1946 годзе, яго дэмабілізавалі, і ён прыехаў, вярнуўся да жонкі і дачкі, якія перажылі акупацыю. Акупацыя ў Гомельскай вобласці была меншая, чым у іншых рэгіёнах Беларусі, у 1943 годзе вызваленая, але ён два ці нават больш гады не ведаў нічога пра лёс жонкі і дачкі.
Елена Сузько, кандидат филологических наук, доцент кафедры белорусской и русской филологии филологического факультета Мозырского государственного педагогического университета имени Ивана Петровича Шамякина:
Бясспрэчна вялікае значэнне мае творчасць Івана Пятровіча Шамякіна пры патрыятычным выхаванні моладзі. Адно з цэнтральных месцаў у яго творчасці займае тэма Вялікай Айчынная вайны і ў прыватнасці партызанскай барацьбы беларускага народа супраць нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Гэта, як нам падаецца, адзін з найлепшых прыкладаў таго, як можна выхаваць маладое пакаленне на прыкладзе гераічных учынкаў нашых продкаў, як стварыць, актывізаваць іх грамадзянскую пазіцыю. Тым больш, што ў творах Івана Пятровіча Шамякіна гаворка ідзе пра найбольш складаны перыяд у гісторыі Беларусі, маецца на ўвазе перш за ўсё партызанская барацьба, у якой прымалі ўдзел не толькі прафесійныя вайскоўцы, але і звычайны беларускі народ.
Еще одно произведение Ивана Шамякина военного периода – «В снежной пустыне». В этой повести автор рассказывает о подвиге летчиков Северного флота, где воевал в первые месяцы войны. Она была написана в 1944 году, а опубликована только через два года.
Татьяна Шамякина:
Апавяданне «У снежнай пустыні» і аповесць «Помста», якая сапраўды аказала вялікі ўплыў на яго лёс, таму што яе высока ацанілі старэйшыя пісьменнікі, у прыватнасці Міхась Лынькоў, і прынялі яго ў Саюз пісьменнікаў Беларусі.
Еще во время учебы в педагогическом институте Иван Шамякин занимался поиском материалов для романа о белорусских партизанах. Во многом ему помогла его жена, Мария Филатовна, которая пережила оккупацию в деревне Терюха.
Алла Жердецкая, доцент кафедры белорусской и зарубежной литературы филологического факультета Белорусского государственного педагогического университета имени Максима Танка:
Пасля вайны, у 1948 годзе Іван Шамякін напісаў раман «Глыбокая плынь», у якім адкрываў партызанскую тэму ў беларускай літаратуры. Наватарскай у творы з’яўляецца спроба паказаць масавы гераізм простых людзей.
Одним из самых масштабных произведений в белорусской литературе о войне можно назвать пенталогию «Тревожное счастье».
Читайте также:
Он потратил все деньги на автомобиль, хоть и не умел водить. Что ещё вы могли не знать об Иване Шамякине?
Преподавал немецкий и работал председателем Верховного Совета. Кем был Иван Шамякин не за писательским столом?
Они познакомились в 5 классе и прожили вместе 58 лет. Невероятная история любви Ивана Шамякина и его жены