Новости Беларуси. Белорусы с размахом отмечают 125-летие со дня рождения Максима Богдановича. Памятные мероприятия проходят по всей стране. Самые масштабные развенулись в Минске.
Поздравление участникам торжеств направил Президент Беларуси.
В честь одного из величайших национальных поэтов в столице состоялись литературные чтения: стихи песняра весь день звучали у памятника Богдановичу.
В обновленном литературном музее открылась новая экспозиция.
А в Храме-памятнике Всех святых заложили капсулу с землей, которую специально доставили с могилы белорусского классика, сообщили в программе Новости «24 часа» на СТВ.
Юлія Мацяш, СТВ:
Менавіта тут, у самым сэрцы Мінска, роўна 125 гадоў таму нарадзіўся Максім Багдановіч. Аднаго позірка на немаўля хапіла, каб сказаць: ен не падобны ні на каго. Гэтыя словы беларусскі пясняр пацвярджаў усё жыццё.
Сучаснікі яго называлі беларусам з берагоў Волгі: на радзіме песняру давялося пражыць толькі 8 гадоў. Апошнія часы сустрэў таксама на чужыне, у Ялце, куды ўжо смяротна хворы паехаў папраўляць здароўе.
Але да роднай краіны звяртаўся у кожным радку сваіх вершаў.
І «хоць у гліне, хоць у брудзе», але скончыць такі нядоўгі жыццевы шлях песняр хацеў толькі на Бацькаўшчыне. І вось праз стагоддзе – вяртанне у Беларусь. У крыпце Храма-помніка залажылі капсулу з зямлей з магілы беларускага класіка.
Імя Максіма Багдановіча ў аднім шэрагу з Янкай Купалам і Якубам Коласам. Менавіта ён стаяў каля вытокаў сучаснай беларускай мовы.
І упершыю па-беларуску напісаў у форме актавы, ронда, таксама знакамітага санета.
Барыс Святлоў, міністр культуры Рэспублікі Беларусь:
Ен як саздаў вось гэты вялікі-вялікі напрамак нашай культуры, літаратуры, паэзіі і таго, як трэба ставіцца да Бацькаўшчыны, да мовы, да культуры увогуле.
Пры жыцці – а гэта толькі 25 год – толькі адзіны зборнік вершаў, «Вянок».
І радкі, якія сталі роднымі не аднаму пакаленню беларусаў, быццам напісаныя каб потым стаць песеннымі хітамі. Песняр пісаў для «Песняроў».
Знакамітая паэма «Вераніка».
У яе аснову лягла сапраўдная жыццёвая гісторыя паэта з адным нюансам: каханую Багдановіча, насамрэч, звалі Ганнай. Беларускі класік прысвячаў ёй творы, і, па некаторым меркаванням, нават «Зорка Венера» напісана для яе.
Ірына Мышкавец, вядучы навуковы супрацоўнік літаратурнага музею Максіма Багдановіча:
У Пецярбургу яна выйшла замуж. Мы ведаем, что Максім Багдановіч вельмі моцна перажываў з гэтай прычыны, таму то яе мужам стаў яго былы аднакласнік.
Знакамітыя словы сення паўтарала ўся краіна. Багдановіч нон-стоп і тысячі прыхільнікаў: ля помніка гучалі яго вершы. Студэнты – «Слуцкіх ткачых», рамантычныя пані – «Зорку Венеру». «Вераніка» вілася ўвысь ад сур’ёзных спадароў. Аматары, гісторыкі, літаратары, тэлезоркі, спартсмены. Марафон пявучага слова Багадановіча ладзілі некалькі гадзін.
Маладыя людзі неслі кветкі да помніка. Галоуным стаў вянок ад Прэзідэнта, таксама сімвалічна.
Ігар Бузоўскі, намеснік главы Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь:
Это настоящий пример для подражания для молодого поколения. Поэтому это событие, оно не только творческое, оно и социальное, и политическое.
Сёння вершы гучаць з радыё, яны на вуснах знакамітасцяў. Мая каллега Наталля Міхайлік стала ўдзельніцай марафона. Багадановіч нарадзіуся на пачатку зімы, але пражыў вечную вясну.
У душы адрасце пара крыл, –
Узляціць яна ў сінюю вышу
І ў струях яе змые свой пыл.
Але, каб даляцець да той самай сіняй вышы, часам трэба нарадзіцца васільком.