Через месяц на большие экраны Беларуси выйдет картина производства «Беларусьфильма» «Авантюры Прантиша Вырвича». Время действия – XVIII век, эпоха шляхты. В Интернете уже появился трейлер этого исторического фильма.
Гости программы «Утро. Студия хорошего настроения» – писательница – Людмила Рублевская, режиссёр-постановщик – Александр Анисимов.
Александр Анисимов, режиссёр-постановщик «Авантюры Прантиша Вырвича»:
Съёмки картины завершены. Последний этап, который нас сейчас ожидает – занимается оператор цветокоррекцией, они вот-вот уже на подходе, и кое-какие моменты по графике ещё не завершены. Но, в принципе, картина готова. Предварительный показ мы сделали для прокатчиков, одобрительно отнеслись к этой картине.
Съёмки проходили в Лидском замке, в Несвижском, мирском. Снов, Минск, Бобруйск.
Александр Анисимов:
У нас очень много смен ночных было, мы снимали ночью, поэтому и Несвиж, и Мир мы всегда немножечко так – ходили про этим коридорчикам, прислушивались, принюхивались.
Людмила Рублевская, автор романа «Авантюры Прантиша Вырвича»:
Я сама была на начных здымках. Спецыяльна з’ездзіла. У Мірскім замку ноччу я спецыяльна пайшла блукаць, спалохалася некалькі разоў ажно. Я шла для таго, каб нейкі міф сустрэць. І ў адзін момант я заварочваю за кут, там стаяць рыцарскія латы. І раптам бачу, што з цемры на мяне ідуць два сілуэты ў трохкутовых капялюшах. І яны такія застыўшыя. Вось гэта было страшна. Пасля высвятлілася: там проста два манекены апрануты па эпосе, якія проста выяўляюць там такіх ахоўнікаў замка.
Спадзяюся, што глядач захопіцца гісторыяй Беларусі – рыцарскай, шляхецкай, гераічнай, якой у свой час захапілася я. Вось гэты вобраз беларуса гістарычны, які разбурае стэрэатыпы. Беларус не ў лапцях, беларус – еўрапеец. Беларус, які з шабляй у руках ахоўвае свой гонар, абараняе. Што гэта прымуць, што захочацца больш даведацца пра гісторыю Беларусі, у якой былі, аказваецца, і свае рыцары, і чароўныя дамы, і замкі, і прыдворныя тэатры, і балет, і неверагодныя прыгоды. Мы ж нават паказваем знакамітую Полацкую бібліятэку. Тую самую, якую апісвае Вацлаў Ластоўскі ў сваіх «Лабірынтах». Вось у фільме вы якраз яе пабачыце ў цудоўным увасабленні нашага мастака Уладзіміра Царыковіча.
Есть календарь, где можно увидеть кадры из фильма.
Александр Анисимов:
К сожалению, уже не купить этого календаря, я проездил весь Минск.
Людмила, эта история основана на реальных событиях?
Людмила Рублевская:
Для мяне, як для аўтара, самае прыемнае, што многія пачынаюць шукаць у энцыклапедыях звесткі пра маіх галоўных герояў. Пасля мяне знаходзяць, пытаюцца: «Спадарыня Людміла, а дзе знайсці пра Бутрамея Лёдніка падрабязней?» Сне нават няёмка іх расчароўваць, што я яго прыдумала. Тлумачу: ёсць такая мадэль гістарычнага рамантычнага рамана, якая не мною прыдумана. Яшчэ Вальтэр Скот яе замацаваў, апрацаваў, ёю карыстаўся Уладзімір Караткевіч. Гэта бярэцца дападобны гістарычны фон. Вось тут ужо трэба спрацаваць: хронікі, мемуары, дакументы, манаграфіі – усё адзін у адзін. Бяруцца рэальныя гістарычныя персанажы на другарадных герояў, а галоўныя героі – гэта сінтэз, як бы так, з нейкімі рэальнымі персанажамі, але, усё ж такі, гэта павінны быць твае героі, з якімі ты можаш рабіць усё, што заўгодна.
За какое время сняли картину?
Александр Анисимов:
Снимали почти год.
Людмила Рублевская:
У апошні дзень здымкаў у нас адбылося такое дзейства. Галоўны герой Пранціш Вырвіч, якога іграе Георгій Петрэнка, на апошні дзень здымкаў падрыхтаваў свае вялікае дзейства, я б так сказала. Ён прывёў на здымкі сваю дзяўчыну, якую запрасілі нібыта як бы прадэманстраваць сукенку. Яе апранулі таксама ў касцюм прыгожы. Апошні дубль, апошні праход Вырвіча. Заходзіць Гошка перад камерай, становіцца перад камерай, камандуе рэжысёр: «Матор». І Гоша гаворыць: «Каця, дарагая Каця...» І яе выпіхваюць перад камерай, і ён робіць ёй прапанову. Уся здымачная група ўдзельнічае.
Александр Анисимов:
Ей-Богу, я всплакнул.
Людмила Рублевская:
Піратэхнікі нашы таксама зрабілі сюрпрыз. Там салют быў.
