Купальские чудеса и обряды. Побывали на мастер-классе по плетению венка

Широкие проспекты, уютные кафе и таинственные музеи. Каждая суббота в городе М. начинается одинаково. О жизни любимой столицы традиционный хит-парад самых интересных фактов и новостей в программе «Минск и минчане» на СТВ.

Купальские чудеса и обряды. Побывали на мастер-классе по плетению венка-1

В день летнего солнцестояния, когда силы воды, земли и огня объединялись, славянский народ готовился к одному из главных праздников года – Купалью. Наши предки верили, что именно на Купалье открывается магический портал в другое измерение. Все растения обретают неведомую силу, а мифические существа (русалки, лешие, черт) свободу. Кстати, под купальскую музыку люди не только водили хороводы, но и играли с огнем, в прямом смысле слова!

Купальские чудеса и обряды. Побывали на мастер-классе по плетению венка-4

Сергей Ермолович, ведущий научный сотрудник Белорусского государственного музея народной архитектуры и быта:
Распальвалі вялікае вогнішча, і лічылася, што яно валодае цудадзейнай сілай. Можна было адзежу падносіць. Лічылася, што хворы, які адзене гэтую адзежу, будзе потым ужо здаровы. Канешне, з-за гэтага перапрыгвалі праз вогнішча.

Купальские чудеса и обряды. Побывали на мастер-классе по плетению венка-7

Полина Чепа, младший научный сотрудник Белорусского государственного музея народной архитектуры и быта:
Традыцыйна на
Купалле кожная дзяўчына павінна была сплесці для сябе вяночак і таксама для пэўнага хлопца, якога яна ўпадабала. Спачатку мы бяром пэўную прадку некалькі кветачак, а потым накладаем на яе іншыя ці кветачкі, ці травачкі. Глядзіце, мы кладзём крыж-накрыж, а потым перакручваем спераду гэтыя галіначкі нашай раслінкі і трымаем ручкай. Ну што, і вось такім чынам мы гэтую травічку перакладаем, абіраем нужны памер, прыкладаем да галавы, глядзім, як яно атрымалася, і фіксуем травічкай, каб завяршыць наш вяночак.

Купальские чудеса и обряды. Побывали на мастер-классе по плетению венка-10

Вось цяпер, мне падаецца, нашы вянкі гатовы. Выдатна атрымалася, трэба ўжо ісці варажыць. Вось мы і падышлі да нашай рэчкі. Мне падаецца, што зараз будзем варажыць на нашых сужаных. Мы бяром наш вяночак і пускаем на ваду, потым трэба ўжо паглядзець, куды ж ён паплыве. Калі не патануў, гэта ўжо добрая прыкмета. Калі здалёк паплыве, то значыцца, што сужаны будзе з далёкага краю. Калі паплыве да берага, з якога мы вяночак пускалі, значыцца, з гэтага берагу, з гэтай жа мясцовасці і будзе хлопчык.

Подробности в видео.