Сколько смысла в этих словах – Малая Родина… У каждого из нас есть такой уголок, который вызывает самые теплые и светлые чувства. Для меня этот уголок – это деревня Лозки, Логойского района. Я ее очень люблю в любую пору года, так как приезд туда всегда связан с самыми лучшими воспоминаниями и моментами жизни.
Я заклінаю ўсіх сыноў:
Хай будуць цяжкасці любыя,
Не прадавайце дом бацькоў –
Вас не ўратуюць грошы тыя.
… Дзядоў і продкаў вашых дух
Прыжыўся назаўседы ў хаце.
Яшчэ агеньчык не патух,
Што запаліла ў печы маці.
Не прадавайце дом бацькоў,
Вы без яго не пражывеце:
Ён будзе сніцца зноў і зноў,
Пакуль вы есць на гэтым свеце.
Вы да яго яшчэ не раз
З павіннай будзеце з’яўляцца:
Пацягне, як злачынцу, вас
У здрадзе некалі прызнацца.
Ён вам пад восеньскім дажджом
Навее цеплыя ўспаміны…
Ды не адчыніць дзверы дом,
Хоць і не раз змахне цішком
З акон – вачэй сваіх слязіну.
Павел Саковіч