Еще одно событие, сегодняшнего дня: в Минске открылся съезд белорусов мира.
У белорусов мира, давно живущих за пределами родины, есть традиция длинною почти в четверть века – раз в четыре года собираться в Минске, обсудить дела насущные, поговорить с соотечественниками и просто побыть на родной земле.
Валентина Шевченко (Канада):
Беларусь жыве ў цябе ўнутры. І нават калі ты з’ехаў, ты ўсё роўна беларус.
Инна Снарская (Украина):
Кожны ўдзельнік з’езда вам прыблізна тое ж самае скажа. Мы як ручаіны, якія ўпадаюць у адну вялікую рэчку, у рэчку нашай Беларусі.
У каждого такого ручейка своя история. Юрась ровно 10 лет назад уехал в Соединенные Штаты. Там он строит бизнес – продвигает белорусские IT-стартапы. Уверяет: сейчас это самый популярный продукт.
Юрась Зенкович (США):
Тое, што было 10 год таму, і тое, што зараз, гэта непараўнальна. Менавіта з гэтай прычыны прыняў рашэнне развіваць далей бізнэс у тым ліку ў Беларусі. Па чаму з прастых беларускіх рэчаў сумую ў ЗША? Па беларускіх дзяўчатах.
Бизнесмены, учителя, деятели культуры и многие другие – каждый из белорусов, приехавший на сегодняшний конгресс, несмотря на степень удаленности от родины, так или иначе участвует в ее жизни.
Владимир Макей, министр иностранных дел Республики Беларусь:
Людзі розныя прыехалі на гэты з’езд, у кожнага свае меркаванні, свае падыходы, свае ацэнкі і сітуацыі ў Беларусі, і вакол Беларусі. Гэта не азначае, што мы павінны арыентавацца на нейкае супрацьстаянне. Прагучала слова разам. Разам мы павінны умацаваць незалежнасць нашай дзяржавы. Кожны на сваім месцы можа гэта зрабіць. І ў галіне эканомікі, і ў галіне культуры, і іншых сферах.
Анна Мазур, председатель общественного объединения «Белорусское культурное объединение Молдовы»:
Менш за ўсё хацелася знікнуць як беларусцы. Таму і паўстала пытанне заняцца нейкай грамацкай дзейнасцю, пасродкам чаго я магла б і сваім дзеткам перадаць гэты наш аўтэнтычны беларускі карэнчік, і знайсці тых людзей, тых аднадумцаў, каму гэта было б цікава. Здаецца, што немагчыма па сваёй радзіме не сумаваць.