В его афишах – самые громкие имена, в залах – неизменные аншлаги, а на сцене – исключительно лучшие постановки. В начале марта коллективу Купаловского театра представили нового руководителя. Как будет развиваться театр, рассказал гость программы «Утро. Студия хорошего настроения» – генеральный директор Национального академического театра им. Янки Купалы – Павел Латушко.
С чего должен начинать свою работу новый руководитель театра?
Павел Латушко, генеральный директор Национального академического театра им. Янки Купалы:
Я думаю, што кожны мэнэджэр павінен пачынаць з аналізу той сітуацыі, якая існуе ў той установе і якую ён узначаліў. Аналіза фінансавай сітуацыі, кадравай, працоўнай, чым жыве калектыў. Зразумела, і з аналізу творчай сітуацыі. Для мяне гэта вельмі важна, каб зразумець сённяшні стан тэатра і зразумець, куды тэатр можа рухацца далей.
Ожидаются ли серьёзные изменения в репертуаре театра?
Павел Латушко:
Наведванне тэатра давольна добрае – больш за 90% ад 100% запальняльнасці зала. Таму казаць пра тое, што рэпертуар не запатрабаваны сёння, я думаю, была б няправільна. Правільна казаць, канешне, пра тое, што тэатр – гэта жывы механізм. Ён не жыве толькі сённяшнім днём. Ён павінен жыць заўтрашнім днём. І, канешне, змены будут адбывацца, будут натуральнымі, лагічнымі. Для нас вельмі важным з’яўляецца падтрымліваць беларускіх драматургаў, беларускіх режысёраў, беларускіх талантлівых акцёраў. Калі разам мы ўсё гэта аб’ядняем, то ў гэтым накірунку і далей будзе рухацца тэатр.
Тэатр – гэта тая структура, якая прымушае нас думаць і аналізаваць. Калі мы, дзякуючы тэатру, можам адпачыць, але адначасова атрымаць дадатковыя веды, прааналізаваць тое, што адбываецца на сцэне і падумаць аб будучым жыцці, я думаю, што ён выконвае сваю місію. Тэатр – унікальная установа. Яна аб’ядноўвае розныя накірункі мастацтва. Гэта і драматургія, рэжысура, пастановачнае майстэрства, музычнае мастацтва, гэта выяўленчае мастацтва, акцёрскае майстэрства. І гэта даёт нам магчымасць на адной пляцоўцы на працягу некалькі гадзін азнаёміцца з рознымі накірункамі сферы мастацтва.
Какая любимая Ваша постановка, на которой Вы можете отдохнуть?
Павел Латушко:
Апошнім часам, канешне, дзякуючы лёсу і працы дыпламатам, мне прыйшлося наведваць разнастайныя еўрапейскія і сусветныя вядомыя тэатры. Гэта і Венская опера, і парыжскія тэатры, Гранд-Опера, я быў у Лондане. Мне падабаецца з Купалаўскага тэатра, напрыклад, «Пінская шляхта» па Дуніну-Марцінкевічу. Гэта спектакль, які вельмі папулярны на сцэне Купалаўскага тэатра. Мы ставілі яго і ў Варшаве. Мы прывозілі ў Парыж спектакль «Арт» – французская п’еса, якая ішла на беларускай мове ў Парыжы. І гэта быў перааншлаг! Глядачы сядзелі на прыступках і атрымалі вялікаю асалоду ад наведвання гэтага спектакля.
Мы прывозілі «Пана Тадэуша» Адама Міцкевіча. І я не верыў у тое, што мы зможам сабраць 600-700 глядачоў – мы сабралі. Потым я не верыў, што французы ўстануць напрыканцы спектакля і, стоячы, будуць апладзіраваць Купалаўскаму тэатру. І гэта таксама адбылося, бо французы гэта робяць вельмі рэдка. Так што ёсць п’есы, якіе сапраўды варта паглядзець ў Купалаўскім тэатре.
Бліжайшым часам мы будзем адзначаць 100 год стварэння Купалаўскага тэатра. Для нас самым галоўным падарункам будзе глядач. Калі глядач перапоўніць Купалаўскі тэатр у рамках 100-годдзя, гэта будзе самым галоўным падарункам для купалаўцаў.
Что готовит Купаловский театр к 100-летнему юбилею?
Павел Латушко:
Гэта будзе шэраг прэм’ерных спектакляў «Шляхціц Завальня» па Баршчэўскаму маладога беларускага рэжысёра, будзе пастаноўка «Кароль Лір» Шэкспіра вядомага беларускага майстра – Мікалая Пінігіна. Мы таксама плануем запрасіць пастаноўшчыка з Расіі Зямлянскага, які паставіць пластычны спектакаль. Дарэчы для мяне, як да дыпламата, вельмі важным з’яўляецца прапанаваць той твор мастацтва, які маглі б мы вывозіць за межы Беларусі. Менавіта, пластычны спектакаль будзе запатрабаваны. Мы плануем у юбілейны год таксама – арганізацыя гастроляў па замежным странам. І гэты год будзе адным з самых яскравых для Купалаўскага тэатра і для тых, хто любіць Купалаўскі тэатр. І для тых, хто, можа, у першы раз прыйдзе.
100-годдзе тэатра – гэта традыцыі. І галоўная задача новага генеральнага дырэктара, і наступнага, і папярэдняга – захаванне гэтых традыцый. І будаваць патрэбна над тым, што створана не сённяшнім днём, а тое, што была створана папярэднікамі. І пашыріць прастору тэатральнага мастацтва – вось гэта задача новага кіраўніка. Так я яе бачу: праз захаванне традыцый пашыренне прастораў. І мы выйдзем за сцены Купалаўсткага тэатра.
Дарэчы нам падарунак быў – рэканструкцыя Купалаўскага тэатра. Вельмі прыгожы, утульны будынак. Але мы плануем шэраг паздзей, якія адбудуцца за межамі сцен Купалаўскага тэатра. Таму мы запрашаем, можа, і на адкрыты тэатр.